Het is mijn overtuiging dat er geen weg naar vrede is. Vrede is de weg.

Mooi zijn betekent jezelf zijn. Je hoeft niet door anderen te worden geaccepteerd. Je moet jezelf accepteren.

Als je liefde slechts een wil is om te bezitten, is het geen liefde

Als je van iemand houdt, is het grootste geschenk dat je kunt ze geven je aanwezigheid.

Loslaten geeft ons vrijheid en vrijheid is de enige voorwaarde voor geluk. Als we in ons hart nog steeds aan iets vasthouden - woede, bezorgdheid, of bezittingen - kunnen we niet vrij zijn.

Als je van iemand houdt, maar jezelf zelden beschikbaar maakt voor hem of haar, dat is geen ware liefde.

Het verleden is voorbij, de toekomst is nog niet hier, en als we niet teruggaan naar onszelf in het heden, kunnen we niet in kontakt met het leven zijn.

Soms is je vreugde de bron van je glimlach, maar soms kan je glimlach de bron van je vreugde zijn.

De bron van liefde is diep in ons en we kunnen anderen helpen bij realiseren van veel geluk.

Eén woord, één handeling, één gedachte kan het lijden van iemand anders verminderen en hem vreugde brengen.

Je moet liefhebben op een zodanige wijze dat de persoon die je liefhebt zich vrij voelt.

In een echte dialoog zijn beide partijen bereid te veranderen.

Veel mensen denken dat opwinding geluk is....

Maar als je opgewonden bent, ben je niet vredig.

Echt geluk is gebaseerd op vrede.

Om dingen zich aan ons te openbaren, moeten we bereid zijn onze opvattingen over hen op te geven.

Het zaad van het lijden in jou kan sterk zijn, maar wacht niet tot je geen lijden meer hebt voordat je jezelf toestaat gelukkig te zijn.

Mensen vinden het moeilijk om hun lijden los te laten. Uit angst voor het onbekende geven ze de voorkeur aan het lijden dat hen vertrouwd is.

Het leven is alleen beschikbaar in het huidige moment.

Wanneer we opmerkzaam zijn, diep in contact met het huidige moment, wordt ons begrip van wat er gaande is dieper en beginnen we vervuld te worden met acceptatie, vreugde, vrede en liefde.

Mensen vinden het moeilijk om hun lijden los te laten. Uit angst voor het onbekende geven ze de voorkeur aan lijden dat vertrouwd is.

Het meest waardevolle geschenk dat we iedereen kunnen bieden, is onze aandacht. Wanneer ons volle bewustzijn mensen omhelst waar we van houden, zullen ze bloeien als bloemen.

Mensen gaan teveel om met het negatieve, met wat er mis is. Waarom niet proberen om de positieve dingen te zien, om alleen die dingen aan te raken en ze te laten bloeien?

Bewustzijn is als de zon. Als het op dingen schijnt, worden ze getransformeerd.

Mensen hebben moeite om hun lijden los te laten. Uit angst voor het onbekende geven ze de voorkeur aan lijden dat vertrouwd is.

Je moet wakker worden uit je stuurautomaatmodus. Je moet diep en bewuster leven, zodat je op elk moment attent kunt zijn.

Als we in ons dagelijks leven kunnen glimlachen, als we vreedzaam en gelukkig kunnen zijn, dan zullen niet alleen wij, maar iedereen daarvan profiteren. Dit is de meest elementaire vorm van vredeswerk.

Het leven is alleen beschikbaar in het heden. Daarom moeten we zo wandelen dat elke stap ons naar het hier en nu kan brengen.

Ik adem in en kalmeer mijn lichaam.
Uitademen, ik glimlach.

Terwijl ik leef in het huidige moment,
weet ik dat dit een prachtig moment is.

Als we geloven dat morgen beter zal zijn, kunnen we vandaag een tegenslag verdragen.

Denken in termen van pessimisme of optimisme, vereenvoudigt de waarheid te simpel.
Het probleem is om de werkelijkheid te zien zoals die is.

Door je glimlach maak je het leven mooier.

Wanneer iemand je laat lijden,
dan is dat omdat hij diep in zichzelf lijdt,
en zijn lijden loopt over.
Hij heeft geen straf nodig;
Hij heeft hulp nodig.