Marcus Aurelius (Latijn: Marcus Aurelius Antoninus Augustus) (Rome, 26 april 121 - Vindobona of Sirmium, 17 maart 180) regeerde van 161 tot 180 over het Romeinse rijk. Marcus Aurelius behoorde tot het geslacht der Antonini. Meteen na zijn aantreden stelde hij Lucius Verus (161-169) als co-keizer aan. Marcus Aurelius was de laatste van de "Vijf Goede Keizers". Hij werd door velen gezien als een toonbeeld van een rechtvaardig en menselijk heerser, die de voor-christelijke Stoïcijnse deugden van Rome belichaamde. Ta eis heauton, een stoïcijns werk van Marcus Aurelius, geschreven in het Grieks terwijl hij op veldtocht was tussen 170 en 180, wordt nog steeds als een literair monument vereerd voor de filosofie van dienst en plicht. Het beschrijft hoe men te midden van een conflict zijn gemoedsrust moet vinden en kan behouden door het volgen van de natuur als een bron van begeleiding en inspiratie.